МУРОҶИАТНОМАИ 
ҳайати профессорон, устодону кормандон ва донишҷўёни Донишгоҳи давлатии Бохтар ба номи Носири Хусрав ба мардуми шарифи Вилояти Мухтори Кўҳистони Бадахшон

Дар чорсўи зиндагӣ
СУҲБАТИ САРИ РОҲ
Рўзи истироҳат бо мақсади аёдати шиноси деринаам, ки дар осоишгоҳи машҳури «Баҳористон» истироҳат мекард, озими роҳ шудам. Дар қабулгоҳ гуфтанд, ки дўсти ман дар бинои 3-юми осоишгоҳ мебошад. Ба дохили бино даромадам, ки навбатдори бино – духтари зебои ситорагарме маро истиқбол намуд.
- Чи хизмат, ако? – гуён ба ман мурољиат намуд. Ман номи дўстамро ба забон гирифтам. Духтараки навбатдор аз монитори компютераш зуд манзили истиқоматии дўстамро пайдо карда, гуфт: - Ба ошёнаи панљум бароед, дўстатон дар ҳамон љост.

Муроҷиатномаи гурӯҳи ҷавонони вилояти Хатлон ба тамоми мардуми шариф Бадахшон

Мо ҷавонони хатлонӣ аз Изҳороти Ситоди байниидоравиии ВМКБ ҶТ”, ки таърихи 12-уми октябр садо дод, пурра пуштибонӣ мекунем. Натиҷаи кори якмоҳаи Ситод нишон медиҳад, ки мусодираи миқдори силоҳи зиёд аз дасти гурӯҳҳои ҷинояткор, гузоришҳои ниҳодҳои ҳукуматиро дар бораи вазъи ҷиноии шаҳри Хоруғ собит месозад.

Хоҳарон ва бародарони азиз!