Дар адабиёти муосири илмиву соҳавӣ дар масъалаи тафсиру таҳлили мафҳуми “терроризм” ақидаҳои гуногун вуҷуд дорад ва ҳар муҳаққиқ ин падидаро вобаста аз нуқтаи назар ва дидгоҳи худ таҳлил ва тафсир намудааст. Маънои луғавии вожаи лотинии “террор” тарс, даҳшат мебошад. Аз ин ҷо маълум мешвад, ки маънои “терроризм” даҳшатафканӣ ва ба вуҷуд овардани тарсу воҳима дар ҷомеа мебошад. Дар ҳақиқат пеш аз ҳама амалҳои террористӣ хусусияти зуроварӣ, маҷбурсозӣ, таҳдидкунандагӣ ва даҳшатафканиро доранд.

Бе шубҳа нест, ки имрӯзҳо бо сад далелу рақамҳо саркардагони наҳзат дар гузаштаву имрӯз таълимоти ифротгароёнаи худро дар лагерҳои террористии ҷаҳон гирифтаанд. Натиҷаи таълими онҳо низ имрӯзҳо маълум гашт. Чуноне, ки як давраеро халқи тоҷик аз сар гузаронида буд, ки ба монанди давлатҳои ҷангзадаи Сурияву Ироқ ва дигар давлатҳои ҷангзада рузҳои сиҳро аз сар гузаронида буд.

Ба ҳама маълум аст, ки ТЭТ ҲНИ ва хоҷагону сарпарсатони хориҷии онҳо мехостанд, ки дар Тоҷикистон ҳокимияти бо ном демократии  худро дошта бошанд. Ё ин ки мехсотанд ҳокимият ба дасти худашон бошад. Ин ҳам дар ҳолест, ки бино ба таҳқиқотҳои анҷомшудаи низоми пешгирифтаи онҳо ягон гуна манфиату пешравӣ дар миллат дида намешавад.

Роҳбари босмачиён ҳастӣ Кабирӣ,
Бо нохалафон аҳд бубасти Кабирӣ.
Босмачӣ-ҲНИ нест тафовут миёншон
Босмачӣ таъриф карда мастӣ Кабирӣ.

Босмачӣ ба ҲНИ устод бувад,
ҲНИ чу босмачӣ барбод бувад.

Кабирӣ дар мулоқот бо рузноманигори рус дар Брюссел оиди оғози ҷанги шаҳрвандӣ суханҳои бофтаю беасосро гуфта дод. Кабирӣ дар ин ҷанг ҳатто Ислом Каримов-собиқ Президенти Узбекистон ва Борис Елтсин-собиқ Президенти Россияро ҳам гунаҳгор намуд, ки ҳардуи онҳо дар қайди ҳаёт нестанд. Агар ин шоҳидҳо зинда мебуданд, Кабирӣ ҳеҷ гоҳ ин суханҳоро ба забон намеовард.