Ташкилкунандагони Паймони Миллии Тоҷикистон ҳамон хатогиҳоеро, ки Ҳизби демократии Тоҷикистон (ҲДТ), ҷунбишҳои «Растохез» ва «Лаъли Бадахшон» дар аввали солҳои 90-ум карда буданд, такрор мекунанд. Он вақт ин ҳаракатҳо ба ҲНИ бовар карда, бо он ба як иттиҳодияи ягона муттаҳид шуданд ва ба ин минвол мустақилияти сиёсиву идеологии худро аз даст доданд. Намояндагони рӯҳониён ҳангоми ҳодисаҳои моҳи феврали соли 1990 ва баъдан ҲНИ ба дигар қувваҳои сиёсии мухолиф ҳамроҳ шуданд. Ҳизб бо истифода аз эҳсоси самимӣ ва эътиқодоти муқаддаси мардум ба дин, дар як муддати кӯтоҳ бо истифода аз заминаи тавонои иҷтимоии худ иттифоқчиёни сиёсии худро аз байн бурда, афкор ва андешаҳои сиёсии миллӣ-ватандӯстӣ ва демократии ҷомеаро нодида гирифта, маҳв кард. Барои муборизаи қудрат дар нимаи соли 1992 онҳо ташаббускори оғози ҷанги шаҳрвандӣ дар кишвар гардиданд.

Аз 18 январи соли 2019 сар карда, Кабирӣ ҳамчун раиси ПМТ мунтазам дар саҳифаи Фейсбук баромад намуда, ба саволҳои хонандагон ва тамошобинон посух медиҳад, ки аксарияти онҳо бо мақсад ва идеологияи ҲНИ мувофиқ нестанд, аз фаъолият ва мавқеи шахсии Кабирӣ норозиянд.

Равшани Темуриён – яке аз фаъолони ПМТ, фарқи асосии байни ПМТ ва Иттиҳоди мухолифини тоҷикро (ИМТ) дар он мебинад, ки дар қувваҳои сиёсие, ки ПМТ-ро ташкил медиҳанд, ташкилотҳои мусаллаҳ мавҷуд нест, дар ҳоле ки ҳамаи қисмҳои ИМТ гурӯҳҳои мусаллаҳи худро доштанд. Р. Тимуриён таъкид ва тасдиқ мекунад, ки масалан, ҷонибдорони ҲДТ таҳти роҳбарии Маҳмадрӯзӣ Искандаров нисбат ба дигарон бештар мусаллаҳ буданд. Ҳар як ҷангии ҲДТ бо силоҳи 75-килоии амрикоӣ муҷаҳҳаз буд. Мусаллам аст, ки дар шароити имрӯза, бо доштани хоҷагони қавии ғарбӣ, Кабирӣ барои мусаллаҳ намудани ҲНИ ва ПМТ талош намекунад. ҲНИ метавонад аз ҷониби Афғонистон дар фурсати кӯтоҳ мусаллаҳ шавад.

Дар асоси «Созишнома дар бораи истиқрори сулҳ ва ризоият дар Тоҷикистон» ба намояндагони ИМТ 30% квотаҳои мансабҳои давлатӣ дар тамоми сатҳҳои ҳукумат ҷудо карда шуд. Аммо, роҳбарони ҲНИ қисми зиёди ин мансабҳоро дар байни ҷонибдорони ҳизби худ тақсим карда, ҲДТ, ҷунбишҳои «Растохез» ва «Лаъли Бадахшон»-ро, ки узви комилҳуқуқи ИМТ буданд, маҳрум сохтанд.

Кабирӣ дар баромадҳои мунтазами худ вақти бисёрро ба таблиғи ҲНИ ва худаш мебахшад. Вай зимни суҳбат дар бораи ҳадафҳо ва барномаҳои гузоштаи ПМТ гуфта гузашта, бисёр вақт онҳоро нодида гирифта, хатти дифои манфиатҳои худро пеш мегирад. Се неруи сиёсии дигар ҳамчун унсурҳои хурди ҳамроҳикунанда барои ӯ пардаи рамзӣ барои «қонунигардонии» фаъолиятҳои ғайриқонунии ҲНИ мебошанд. Вай иддао дорад, ки ҳамаи тарафдоронаш чӣ гуна амал карданро дар айни замон медонанд ва дар соати "X" ҳамаашон дастурҳои иловагӣ мегиранд.

Аз ин изҳороти Кабирӣ бармеояд, ки ҷонибдорони ҲНИ дар дохили мамлакат ҳамчун як ҷомеаи махфӣ рафтор мекунанд ва тавассути шабакаҳои иҷтимоӣ аз хориҷ идора карда мешаванд.

Маҷидзода А, Сармуҳаррири нашрияи “Гулистон”