Как уже сообщал «Ритм Евразии», 16 ноября с.г. осуществлен пуск ротора первой по счету гидротурбины Рогунской ГЭС. Огромный, без всякого преувеличения, успех!

Дар барии ин номард гузошти ошён,

Бо пули кас пур карда ҳамён.

То кай ин қадр нокасу номард шавӣ,

Мебарої бар зидди ин ҳомиён.

Чоҳкан андар чоҳ афтад мисли ту,

Роҳзан андар роҳ афтад мисли ту.

Бо боли касон то кай парвоз кунӣ?

Овози худ бо хар ҳамовоз кунӣ?

Аз хони касон нон хӯрда одат карда,

Бо меҳнати худ хӯрдан кай оғоз кунӣ?

Чоҳкан андар чоҳ афтад мисли ту,

Роҳзан андар роҳ афтад мисли ту.

Эй палиди хирасар эй бебасар,

Ту ҳаромин зодаиву хирасар.

Тавре таҳлилҳо нишон медиҳад, тундгароии исломӣ дар шароити нав дар дасти як гурўҳи муайян, ба монанди Ҳизби фаъолияташ мамнӯйи наҳзати исломии Тоҷикистон қарор дошта, ба як воситаи муҳими таъсиррасонӣ ва муборизаи сиёсӣ табдил ёфт Ҳарчанд эълони ошкорои ин созмони террористӣ таъсиси як давлати исломӣ дар Тоҷикистон набошанд, ҳам вале длар асл мақсади ниҳоии онҳо ташкил намудани хилофат ва ба дар асоси исломи фундаменталӣ идора намудани кишвар мебошанд. Қувваҳои беруна барои хусусияти тундгароёна касб намудани ин ҳизби мамнуъ манфиатдор ҳаст.

Бикуш оташи хурд пеш аз газанд,

Ки гетӣ бисӯзад то гардад баланд.

Парвиз Турсунов, футболбози дастаи «Хайр», ки бо риши анбӯҳаш машҳур гаштааст, чанд рӯз аст, ки «қаҳрамон»-и сарсатри расонаҳои кишварҳои пасошӯравист.

Ин тоифа мардум ба он ҳунаре ки доранд, бояд тарғибгари дастовардҳои варзишӣ бошанд, вале ин ҳамаро канор гузошта ҳамчун мабдаъи бутпарастӣ, пушти ришро гирифтаанд. Муаммои ин ҳама ришпарастӣ дар чӣ ифода меёбад ва чӣ манфиате аз ин ҳама бармедоранд ин соҳибони риш дар ин қисса ҳикоя хоҳем кард.

Роҳбари созмони “Ватандор” Додоҷони Атовулло дар саҳифаи фейсбукии худ матлаберо гузоштааст, ки аз чанд ҷиҳат ибратбахш ва қобили мулоҳизаву дастгирист. Ин навиштаҷоти кўтоҳ, вале пурмаъно асрори воқеаҳои зиёдеро ифшо месозад ва то андозае ба баъзе аз саволоти беҷавоб ҷавоб медиҳад. Аввал ин ки чи гуна дар моҳи августи соли 1992 нафарони дигарандешро, ки ҳамсангарӣ бо наҳзатиён доштанд, онҳоро канор зада ба руйхати сиёҳашон ворид намуда ба куштори онҳо дастур фармудаанд, ки дар ин радиф Додоҷони Атоулло ва Ҳоҷиакбар Тураҷонзода буданд.

Касе дар ин дунё орӣ аз хато нест. Он ягонае ки бе ниёз ва муназзаҳ аз гуноҳ аст, дар арши болост. Мардум бинобар мулоҳизаҳои гуногун, ҳар яке гаравише ва ё шубҳае дар дил дорад.  Шоир басо ҳадафманд гуфтааст, ки: Ин чӣ ҳарфест, ки дар олами болост биҳишт, Ҳар куҷо вақте хуше ҳаст ҳамон ҷост биҳишт.

За душу берёт статья, написанная  известным журналистом и правозащитником Дододжоном Атовуллоевым, под названием «Тавба» (Исповедь) о событиях прошлого и грядущего времени, опубликованная 29 ноября с.г. на его странице в «Фейсбук». Автор доступным языком профессионала рассказывает о подлости, политической безграмотности оппозиции, совершившей в отношении судьбы собственного народа предательство, в последствии переросшее в крупномасштабную  гражданскую войну.

Рӯсиёҳии ҲНИ дар рад кардани иштироки аъзои ҷоноҷонаш Нахудов, ки бо номи Абусамадов низ машҳур аст дар террори сайёҳони хориҷӣ дар таърихи 29.07.2018с. такроран изҳор гашт. Бобоҷон Қаюмов ҷорчии кӯчабозори назди Балтика,  шахси беурзаву нанг, сафедро сиёҳ пиндошта, мардумро ба бероҳа бурда, мулкро хароб карданист. Шумоён норафиқон ифротгароён, ба шумули Б.Қаюмзод, ки думрави кабирӣ ва дигар разилон мебошед, ба гумроҳӣ хонандаро набаред.

Аҷиб аст, ки қудратҳои ҷаҳонӣ барои татбиқи манфиатҳои худ ва зери назорат нигоҳ доштани кишварҳои мусулмонӣ ҳамеша аз дин ва бовару эътиқодоти мардум суистифод намуда, мисли занбурўғҳои пас аз борон мазҳабу равияҳои нав ба нав ба вуҷуд меоранд. Чунин бархурд боиси он гардидааст, ки ҳар кадоме аз ин мазҳабу равияҳо даъво пеш меоваранд, ки гўё онҳо ҳақанд ва аз «Исломи ноб» ҳарф мезанананд. Яке аз чунин ҷараёнҳо Салафия ба ҳисоб меравад.

        Гузоштани тахаллус ва ё кличка на танҳо дар адабиёти бадеӣ, балки дар зиндагии рўзмарра ҳам маъмул аст. Бинобар ин, тавассути кличка ва ё тахаллус ошкор кардани ҳайсияти одамон осонтар аст. Аз ин ҷост, ки адибон, махсусан нависандагон дар асарҳои бадеӣ ва публитсистӣ аз ин ин навъи приёми эҷодӣ истифода мебаранд, то ки тору пуди персонажи онҳо ба хонандагон аён гардад. Ва аммо дар ҳаёти сиёсӣ ва набардҳои иттилоотӣ ҳам ин васила ба сифати абзори мафкуравӣ хидмат мекунад ва рўзноманигорон аз он васеъ истифода мебаранд.