Аз таърих ба мо маълум аст, ки ҳар риштае аз илму дониш  ва касбу ҳунар саргузашти хоси худро дорад. Масъалан, адабиёт таърихан ин вазифаро доштааст, ки мардумро барои дифоъи Ватан барангезад ва шуҷоати онҳоро боло барад, то ин, ки ба муқобили душман истодагарӣ карда тавонанд. Ҳар як байти Шоҳномаи Абулқосим Фирдавсӣ чунин шиорест дар роҳи мубориза бар зидди душманони миллат ва кишвари мо. Ба ин муносибат метавон афзуд, ки илми тиб низ дар ибтидои пайдоиши худ барои беҳбуди ҷисмӣ ва рӯҳии қавму миллатҳои ҷаҳон созмон дода шудааст.

Имрӯз тамоми сайёра ба муқобили бемории сироятии коронавирус муборизаи беамон бурда истодааст. Тибқи маълумотҳои пизишкон, ки то имрӯз зиёда аз 3 миллион одамони сайёра ба ин беморӣ мубтало шудаанд, аммо маълум мешавад, ки қариб нисфи ин беморон шифо ёфта истодаанд. Яъне, умед аст, ки фардо аҳли башар аз ин вабо раҳо меёбад ва ҳама ба зиндагии осуда бармегарданд.