Ман аз ин ҷоҳилоне, ки кафки даҳони уштури араби бидавиро аз ҳама расму оини қадимаи мардумии мо, ки саршор аз инсодӯстиву меҳрубонӣ аст, болотар медонанд, ҳеҷ ҷои нигаронӣ надорам. Тарсам аз як гуруҳ интилигенсияи пастфитрати палиди тарсуи пуштипардагии ҷоҳили манфиатхоҳ аст, ки дар ин набарди бархӯрди тамаддунҳо ё бетарафанд, ё хомӯширо ихтиёр мекунанд. Дар тули 1400 сол пушт ба пушт мо мусулмонзодаем. Падарону бобоҳои мо намозхону рӯзагиру худотарсу худоҷӯ буданд, пайрави мазҳаби ҳанафӣ буданд. Касе ба касе кор надошт, касе касеро ба коре маҷбур намекард.