Вчитываясь в книги известных чекистов, виртуозов эпистолярного жанра: Н.Валишева «Чекистские были» и А.Нальского «В горах Восточной Бухары», автор этих строк никак не ожидал, что найдет столько аналогов  между современной исламизацией общества и басмаческим движением.  Эти общности условно можно разделит на этнические, психологические, мировоззренческие, местнические и экстремистские факторы. Они в совокупности составляют общую картину опасной тенденции появления элементов и признаков басмачизации региона.

Паймони зиддимиллӣ, ки гурӯҳҳои зид ва ҳатто аз нуқтаи назари идеявӣ душманро дар зери чатри худ гӯё ба ҳам овардааст, саробе ва ҳубобе беш нест.  Ин гуна эътилофҳо як фиреби назаранд ва наметавонанд,  ба ҷузъ арбадаву ҳамоқатнигорӣ дар ғарибӣ кори бикунад. Омили шикананда, ин нафспарастӣ ва пойбандӣ ба зару зевароти дунёи раҳбаракҳои ин эътилоф аст. 

Дар шаҳри Кёлн овоза шудааст, ки 2 нафар бо ҳам суҳбати телефонӣ доштанд ва онро “ҷаласа” номгузорӣ кардаанд. Яке аз ин ҳамсуҳбатон  Ҳусейн Ашӯров, фаъоли сиёсии Г24:8=3  мебошад. 

Аз хондани сарсатри аввали «тавба»-и пири салафиҳои минтақа Муҳаммадиқболи Садриддин, ки дар шабакаҳои иҷтимоӣ бо лақаби «писарандари дурӯғгуён» ном баровардааст, то андозае шод шудем. Вале бо мутоилаи сарсатри дуюм, рӯъёҳо аз гумроҳии ин салафӣ рафтанд. Ҳеҷ гап не, дари тавба боз аст ва боз орзу дорем, ки бо дарки иштибоҳот ва хатогиҳои худ, ҳатман дар рӯзҳои наздик ба маслиҳатхонаи миллӣ бармегардад.