Новобаста аз ҷангҳои «гарм»-у «сард»-и асри гузашта, мувозинати сиёсӣ, бо туфайли иттиҳоди кишварҳои «Шартномаи Варшава» ва «Нато» (сиёсати дуқутба) то андозае  нигоҳ дошта мешуд. Дар асри навин ба души башарият мушкилоти миёншикан –нармшавии иқлим, фалокатҳои глобалии экологӣ, бемориҳои  номаълуми табобатнашаванда, таркишҳои демографӣ ва норасоии озуқаворӣ бор  шуданд.

«Ислом дини инсофу адолат, сулҳу ваҳдат талқингари ахлоқи ҳамида ва маънавияти созанда буда, ҳама аъмоли зишту харобиовар, озору шиканҷа, хушунату зуроварӣ ва қатлу ғоратро маҳкум менамояд ва хилофи зуҳуроти манфию таҳдиду хатарҳои муосир, аз ҷумла терроризм ва экстро   мизм мебошад».

Эмомалӣ Раҳмон.