Муҳаммадиқболи Садриддин, ки ҳамчун мухолифини саҳроӣ, душмани халқи тоҷик маъруф аст 43-сола буда, дар яке аз кишварҳои Аврупо паноҳгоҳи сиёсӣ гирифтааст. Се соли охир ӯ роҳбари вебсайти Isloh.net мебошад.

Таърих собит месозад, ки ҳар кори нек ва ё баде, ки дар зиндагӣ аз ҷониби инсон содир мешавад ҳатман сазояшро дар ин дунё хоҳад дид. Ҳамзамон аз нигоҳи дини мубини ислом низ чунин роиҷ аз аст, ки «агар заррае некӣ кунӣ, мебинӣ ва заррае бадӣ кунӣ мебинӣ».

Аз некӣ то бадӣ, аз созандагиву бунёдкорӣ то харобсозӣ, аз ишқу муҳаббат то хиёнату мазаммат, аз дӯстӣ то душманиву беадолатӣ, аз ватандорӣ то беватанӣ як қадам роҳ асту халос. Мутаассифона, аксарият мардуми ҷаҳон ва аз он ҷумла, ҳамватанони мо, хусусан, ҷавонон имрӯзҳо ҳамаи инро дарк накарда, пайгиру дастгирӣ ин ҳизби ифротгару вайронсоз ва террористӣ ҳастанд.