Хоинони миллат бо ҳар роҳу восита мехоҳанд бо суханҳои бардурӯғ ва беасос байни мардум иғвоангезӣ намоянд, ба тафаккури мардҷум таъсир расонанд.

Дар давраи ҷаҳонишавӣ ҳар як нафаре метавонад имрӯзҳо дар шабакаҳои иҷтимоӣ ба воситаи кушодани шабакаҳои худ фикру ақидаи худро баён намояд. То андозае ин кор барои баъзе нафарон як манбаи даромад низ шудааст. Ба воситаи шабакаҳои иҷтимоӣ нафароне ҳастанд, ки мардумро ба роҳи дуруст ва ё баръакс ба гумроҳӣ бурда истодаанд.

Баъди барҳам додани фаъолияти ташкилоти террористии ҲНИ дар Тоҷикистон, роҳбарон ва тарафдоронаш аз гӯшаву канори ҷаҳон бо дастгирии хоҷагони хориҷӣ кӯшиш доранд, имрӯз вазъи сиёсии кунунии Тоҷикистонро дигаргун намуда, ба ҳадафҳои нопокашон расанд

Яке аз чунин хоинони ватан Муҳаммадиқболи Садриддин, сармуҳарири сомонаи «Ислоҳ.нет»- яке аз сомонаҳои ташкилоти террористии «ҲНИ» буда, имрӯзҳо ба туҳмати раҳбарону шахсиятҳои шинохтаи Тоҷикистони азиз ва бадномсозии сохторҳои қудратии кишвар машғул мебошад.

Муҳиддин Кабирӣ аз разилтарин инсонҳо ба шумор меравад, ки ба Ватан-Модари худ, ба миллат ва халқи худ хиёнат кардаасту карда истодааст. Имрўз дар хориҷи кишвар қарор дораду Тоҷикистони азизу сулҳпарвари моро танқиду маломат мекунад. Гўё ки ҳаёти сиёсии мо ба талаботҳои демократӣ ҷавобгў намебошад. Баъзан давлати моро аз ҷиҳат сохти демократӣ бо давлатҳои хориҷӣ муқоисаҳо мекунад. Мо ҳаминро қайд карданӣ ҳастем, ки демократия – ин қонеъ гардидани талаботҳои сиёсӣ ва иҷтимоии мардуми кишвар мебошад.